1) Do przyjęcia namaszczenia chorych upoważniają dwie okoliczności – choroba i starość.

2) Sytuacją usprawiedliwiającą przyjęcie tego sakramentu jest bliskość operacji chirurgicznej, która najczęściej jest spowodowana chorobą, wiążącą się z niebezpieczeństwem utraty życia.

3) Sakramentu chorych można udzielać również dzieciom, które cechuje używanie rozumu (por. kan. 1004 §1 KPK), a więc mają co najmniej 7 lat. Znaczy to m.in., że można im udzielić tego sakramentu jeszcze przed przystąpieniem do I Komunii Świętej.

4) Co do częstotliwości przyjmowania tego sakramentu nie można podać konkretnej liczby, mimo to warto zwrócić uwagę na określone okoliczności. Namaszczenie chorych można przyjmować wielokrotnie, wszystko zależy od stanu zdrowia czy częstotliwości zachorowań danej osoby.

5) W sytuacji starości, gdy stan zdrowia jest stabilny, nie ma potrzeby powtarzać przyjmowania tego sakramentu. Sytuacja się zmienia, gdy osoba starsza zachoruje, wtedy sakrament namaszczenia chorych można przyjmować według zasad odnoszących się do ludzi chorych.

Z posługą sakramentalną udajemy się w I Sobotę miesiąca (poza lipcem i sierpniem), a także w każdej nagłej sytuacji po osobistym lub telefonicznym zgłoszeniu.